مجله ادبی نوپا میدانی برای نشر آثار

مجله‌ ادبی نوپا، مجال و میدانی برای نشر آثار

نخستین شمارۀ مجلۀ ادبی «نوپا » زمستان ۱۳۹۸ به صورت کاغذی و الکترونیکی منتشر شد.
نوپا، چنان‌که از نامش پیداست، مجله‌ای است برای کسانی که هنوز مجال و میدانی برای نشر آثار خود نیافته‌اند. هیئت تحریریه، داوران و مشاوران مجله، پس از بررسی و نقّادیِ آثار رسیده، اعم از شعر (در قالب‌های گوناگون)، داستان کوتاه، مقالات تألیفی و ترجمه، تعداد مشخصی را برای انتشار در هر شماره برمی‌گزینند و برخی آثار نیز همراه با نقد به‌چاپ خواهد رسید.

مجله ادبی نوپا میدانی برای نشر آثار

آثار ارسالی برای هر شماره تا یک ماه قبل از چاپ بررسی و انتخاب خواهد شد و بررسی، انتخاب و انتشارِ آثاری که بعد از این تاریخ به مجله می‌رسد، به شماره‌های بعد موکول خواهد شد.
لطفا ضمنِ ارسال مطالب در قالبِ فایل وُرد (word)، در تیتر ایمیل مشخص شود که مطلبِ
ارسالی مربوط به کدام حوزه است:
شعر، داستان، مقاله، ترجمه، نقدِ کتاب یا اثر.

مشخصات صاحب اثر، به ضمیمۀ تلفن تماس در متنِ ایمیل درج شود.

nopa.magazine@gmail.com

مجلهٔ ادبی «نوپا» با رویکردی تازه در پی کشف استعدادهای شناخته نشده در عرصهٔ ادبیات می‌رود و شعرها و داستان‌ها را همراه با نقد منتشر می‌کند. مجلهٔ نوپا به سردبیری مجتبا نریمان در کنار انتشار مطالب ادبی، سعی دارد در شناخت شعر و داستان‌هایی که، دور از هرگونه حشو و زوایدِ تبلیغاتی و گذرا، ارزش ادبی و هنری دارند، به مخاطبان خود کمک کند و به آسیب‌شناسی ضعف‌ها و علل سقوطِ برخی جریانات ادبی بپردازد.

داستان کوتاه پل سفید – نوشته عماد شوشتری

پنجمین شمارهٔ رادیو نوپا
داستان کوتاه پُل سفید
نوشتهٔ عماد شوشتری
با صدای محمدجواد کاوه

منتشر شده در نخستین شمارهٔ مجلهٔ ادبی نوپا
(برای شنیدن داستان کوتاه پل سفید – نوشته عماد شوشتری عضو کانال تلگرامی مجله شوید.)

 در این داستان آهنگ زیبای «خیزاب» از آلبوم «دینگومارو» محسن شریفیان آمده است.

عکس از محمد ابراهیمی
با سپاس از مائده اوجاقلو و استودیو سارِما

رادیو نوپا

ضبطِ رادیو نوپا را در این روزهای قرنطینگی آغاز کردیم تا گوشه‌ای از ارتباط ما با شما باشد. در این پادکست که هر شمارهٔ آن توسط یکی از همکار مجله خوانده خواهد شد، از مجله خواهیم گفت، شعر و داستان خواهیم خواند و کتاب معرفی خواهیم کرد.
فایل‌های پادکست را در کانال تلگرامی مجله می‌توانید دنبال کنید.آدرس کانال در بیو صفحه آمده است.

مجلهٔ ادبی «نوپا» با رویکردی تازه در پی کشف استعدادهای شناخته نشده در عرصهٔ ادبیات می‌رود و شعرها و داستان‌ها را همراه با نقد منتشر می‌کند. مجلهٔ نوپا به سردبیری مجتبا نریمان در کنار انتشار مطالب ادبی، سعی دارد در شناخت شعر و داستان‌هایی که، دور از هرگونه حشو و زوایدِ تبلیغاتی و گذرا، ارزش ادبی و هنری دارند، به مخاطبان خود کمک کند و به آسیب‌شناسی ضعف‌ها و علل سقوطِ برخی جریانات ادبی بپردازد.

وقتی چه گوارا کبریتش را آتش می‌زند تا سارتر سیگارش را روشن کند!

امروز ۱۴ آوریل، سی و چهار سال از درگذشت سیمون دوبووار و فردا ۱۵ آوریل، چهل سال از درگذشت ژان پل سارتر می‌گذرد.

به گمانم این عکس‌ها از سفر این دو نویسنده به کوبا در سال ۱۹۶۰ را بتوان جزء یکی از جذاب‌ترین رویدادهای ادبی – سیاسیِ صدهٔ اخیر به حساب آورد. البته عیان است که علاوه‌بر سیاست و ایدئولوژی، این دو نویسنده زندگی را به معنای حقیقیِ آن زیسته‌اند و کتاب‌های خود را در زندگیِ حقیقی تجربه و لمس کرده‌اند.

اگر می‌خواهید بیش‌تر از این سفر بدانید و بخوانید پیشنهاد می‌کنم کتاب «جنگ شکر در کوبا» نوشتهٔ ژان پل سارتر را ورق بزنید.

وقتی چه گوارا کبریتش را آتش می‌زند تا سارتر سیگارش را روشن کند

دیدار چه گوارا و سارتر

دیدار چه گوارا و سارتر

دیدار چه گوارا و سارتر

کتاب جنگ شکر در کوبا اثر سارتر

مجلهٔ ادبی «نوپا» با رویکردی تازه در پی کشف استعدادهای شناخته نشده در عرصهٔ ادبیات می‌رود و شعرها و داستان‌ها را همراه با نقد منتشر می‌کند. مجلهٔ نوپا به سردبیری مجتبا نریمان در کنار انتشار مطالب ادبی، سعی دارد در شناخت شعر و داستان‌هایی که، دور از هرگونه حشو و زوایدِ تبلیغاتی و گذرا، ارزش ادبی و هنری دارند، به مخاطبان خود کمک کند و به آسیب‌شناسی ضعف‌ها و علل سقوطِ برخی جریانات ادبی بپردازد.

خاطره چخوف و تولستوی از زبان آنتوان چخوف

چخوف برای گندیچ تعریف کرد: «تولستوی به‌خاطر بیماری نمی‌توانست از بستر بیرون بیاید. درمورد خیلی چیزها حرف زدیم از جمله من و آثارم. درنهایت وقتی خواستم خداحافظی کنم دست مرا گرفت و گفت: «مرا برای وداع ببوس!» وقتی خم شدم تا گونه‌ام را ببوسد در گوشم با صدای پرانرژی مردی کهن‌سال گفت: “می‌دانی از نمایشنامه‌هایت متنفر هستم. شکسپیر نویسنده بدی بود و به‌نظرم نمایشنامه‌های تو بدتر هستند. همین.”» گندیچ همچنین اشاره می‌کند با این‌که تولستوی علاقهٔ خاصی به چخوف داشت، اما با نمایشنامه‌‌های او رابطه خوبی نداشت و یک‌بار به چخوف گفت: «نمایشنامه‌‌نویس باید دست تماشاچی را بگیرد و او را به مسیری ببرد که خودش می‌خواهد. حالا من با شخصیت‌های تو کجا می‌روم؟ به سمت مبلی در پذیرایی، چون شخصیت‌هایت جای دیگری برای رفتن ندارند.» طبق گفتهٔ گندیچ، دو نویسندهٔ بزرگِ روسیه به این حرف می‌خندند، اما چخوف بعداً نزد دوستش اعتراف می‌کند: «وقتی دارم نمایشنامهٔ جدیدی می‌نویسم و می‌خواهم شخصیت را از صحنه بیرون ببرم، حرف‌های لِو نیکولائوویچ (تولستوی) را به‌یاد می‌آورم و فکر می‌کنم شخصیت کجا می‌رود، هم دلم می‌خواهد بخندم و هم عصبانی می‌شوم.»

مجله ادبی نوپا

مجلهٔ ادبی «نوپا» با رویکردی تازه در پی کشف استعدادهای شناخته نشده در عرصهٔ ادبیات می‌رود و شعرها و داستان‌ها را همراه با نقد منتشر می‌کند. مجلهٔ نوپا به سردبیری مجتبا نریمان در کنار انتشار مطالب ادبی، سعی دارد در شناخت شعر و داستان‌هایی که، دور از هرگونه حشو و زوایدِ تبلیغاتی و گذرا، ارزش ادبی و هنری دارند، به مخاطبان خود کمک کند و به آسیب‌شناسی ضعف‌ها و علل سقوطِ برخی جریانات ادبی بپردازد.

چند نامه به شاعری جوان

تکه‌هایی از کتابِ چند نامه به شاعری جوان .

چند نامه به شاعری جوان

چند نامه به شاعری جوان .

از من می‌پرسید که شعرهای شما خوب است یا نه؟
این نکته را از من می‌پرسید حال آن‌که پیش از من از دیگران پرسیده‌اید، شعرهای خود را به مجله‌ها می‌فرستید و آن‌ها را با شعر دیگران می‌سنجید،
و چون بعضی روزنامه‌ها از نشرِ مشق‌های شما خودداری می‌کنند،
غمگین می‌شوید!
از این پس، چون به من اجازه داده‌اید که شما را راهنمایی کنم، تمنّا دارم که از همۀ این کارها خودداری کنید. نظرِ شما به خارج متوجه شده و همین نکته است که به‌خصوص باید از آن بپرهیزید.
هیچ‌کس نمی‌تواند شما را پند بدهد یا راهنمایی کند، هیچ‌کس!
برای رسیدن به مقصود، یک راه بیش‌تر نیست. در خود فرو بروید و احتیاجی را که موجبِ نوشتنِ شماست جست‌وجو کنید.
ببینید که آیا این امر در ژرفی‌های دلِ شما ریشه دارد؟
از تهِ دل پیشِِ خود اعتراف کنید که اگر شما را از نوشتن باز می‌داشتند، می‌مردید؟ اگر می توانید پیشِ چنین پرسشِ متینی، دلیرانه بایستید و به سادگی و جرأت بگویید: «آری ناگزیرم»؛ آنگاه زندگانی خود را بر وفقِِ این احتیاج مرتب کنید. زندگانیِ شما تا بیهوده‌ترین و تهی‌ترین دمِ آن، باید نشانه و شاهدِ چنین شوقی باشد. پس به طبیعت نزدیک شوید… به گمانِ من برای آن‌که کسی از نویسندگی چشم بپوشد، همین بس است که بداند بی‌نوشتن هم می‌تواند زندگی کند…
مرادِ من از این گفتار آن بوده است که شما را نصیحت کنم تا بدان‌گونه که طبیعت شما را می‌پرورد برویید.

(از نامۀ نخستین، صص 26 -30)

***
از شما تمنّایی دارم. کتاب‌ها و مقالاتی را که دربارۀ اصولِ هنر یا انتقاد نوشته‌اند تا می‌توانید کم‌تر بخوانید. زیرا این نوشته‌ها یا نتیجۀ فکرهای محدود و جامدی است که از فرطِ افسردگی دور از ذوقِ هنرند، و یا عبارت پردازی‌های استادانه‌ای ست.
یک روز عقیده‌ای در این نوشته‌ها قانونِ کلّی می‌شود، و روز دیگرِ عقیده‌ای مخالف آن.
آثار هنری خلوتیان‌اند و برای آشنایی با ایشان، هیچ وسیله‌ای بدتر از انتقاد نیست.
عشق است و بس که می‌تواند این آثار را دریابد، نگه دارد، و دربارۀ آن‌ها عادلانه حکم کند. همیشه دلِ خود را، مقابلِ این شرح‌ها و بحث‌ها و مقدمه نویسی‌ها حاکم قرار دهید.

(از نامۀ سوم، ص 33)

(ترجمۀ پرویز ناتل خانلری، انتشارات معین، چاپ ششم، 1391)
23 فروردین 99

مجلهٔ ادبی «نوپا» با رویکردی تازه در پی کشف استعدادهای شناخته نشده در عرصهٔ ادبیات می‌رود و شعرها و داستان‌ها را همراه با نقد منتشر می‌کند. مجلهٔ نوپا به سردبیری مجتبا نریمان در کنار انتشار مطالب ادبی، سعی دارد در شناخت شعر و داستان‌هایی که، دور از هرگونه حشو و زوایدِ تبلیغاتی و گذرا، ارزش ادبی و هنری دارند، به مخاطبان خود کمک کند و به آسیب‌شناسی ضعف‌ها و علل سقوطِ برخی جریانات ادبی بپردازد.